Πολλοί άνθρωποι και κινήματα αγωνίστηκαν πρόσφατα να κατανοήσουν την τακτική συμμαχία των Ηνωμένων Πολιτειών με τον κουρδικό λαό στον αγώνα κατά του ISIS. “Πώς θα μπορούσε ένα επαναστατικό κίνημα να επιτρέψει στον εαυτό του να εργαλειοποιηθεί από τον ιμπεριαλισμό σήμερα”, αναρωτήθηκαν. Πολλές από αυτές τις αναλύσεις προέρχονται ωστόσο από δογματικές προσεγγίσεις με ελάχιστη μέριμνα για τους ανθρώπους και τις δυναμικές στο έδαφος και με ελάχιστη γνώση της κουλτούρας και της κοινωνίας της Μέσης Ανατολής. Για χάρη ξεπερασμένων θεωριών, αρνούνται να σταθούν αλληλέγγυοι με τις επαναστατικές δυνάμεις στις εμπόλεμες περιοχές και έτσι αποδεικνύουν την έλλειψη πίστης τους στη δυνατότητα νίκης του…